Omschrijving

Soms is er niet meer nodig dan een jongedame met een gitaar en wat sterke songs om je omver te blazen. Ziedaar Johanna Warren die na een bijzonder succesvolle Kickstarter campagne nu met haar tweede album nūmūn (een palindroom, uit te spreken als “new moon”) steeds meer territorium verovert in Amerika. Met nūmūn is ze wat mij betreft ook hier van harte welkom. Haar feeërieke stem houdt het midden tussen die van Joni Mitchell en Joanna Newsom.

Elf nummers, 38 minuten: meer heeft Warren niet nodig om je van haar kunnen te overtuigen. Neem bijvoorbeeld opener “Black Moss”, waarin ze de dood op een prachtige manier in de ogen staart: “but don't be drawn to me; I may be here today, but soon black moss will cover over my dead body.” En dat voor iemand van 23 jaar. Ze mag ook mooi met haar gitaarspel uitpakken in het barokke, middeleeuws geïnspireerde “True Colors” of de ronduit betoverende tweede helft van “Less Traveled”, inclusief subtiel fluitspel. 

Warren gebruikt met opzet een heel beperkt instrumentarium (akoestische gitaren, wat achtergrondstemmen en hier en daar beperkte percussie) maar de nummers lopen hier en daar in elkaar over.

Warren creëert met nūmūn een universumpje dat je moet horen, maar vooral moet voelen. Geef haar de tijd en de aandacht die ze met dit prachtvolle album verdient en je hebt er een vriendje bij.


Tracklist:
1. Black Moss (4:08)
2. Follow (3:38)
3. True Colors (2:44)
4. Figure 8 (2:57)
5. Noise (4:31)
6. Apogee (3:13)
7. Less Traveled (4:13)
8. Pin Oaks (2:52)
9. This Is Why (3:33)
10. Found I Lost (3:20)
11. The Wheel (3:24)

Staat er compleet op, gecontroleerd en 20% pars meegepost.

Met dank aan Nertwebber.