Omschrijving

Nederland Zingt op Zondag 2 augustus 2009

Ds. Arie van der Veer over deze uitzending:

Eeuwenlang is er gevochten om de stad Jeruzalem. Het laatste gevecht vond plaats in 1967 tijdens de zesdaagse oorlog. Vanaf toen is Jeruzalem weer één stad geworden. 
Oost Jeruzalem werd ingelijfd.

Het is nu één stad, maar de tegenstellingen binnen de stad zijn groot. Vooral de religieuze tegenstellingen. Jeruzalem is de stad van de Joden. Koning Salomo bouwde daar ooit de eerste tempel. Maar Jeruzalem is ook een heilige stad voor de moslims. Waar vroeger het tempelplein van de Joden was, staan nu twee imposante moskeeën. 
Wie kent niet het plaatje van de Omarmoskee met zijn gouden koepel! En dan is Jeruzalem ook een heel bizjondere stad voor christenen. Hier werd Jezus Christus gekruisigd. Hier stond hij ook op uit de doden. Op hun beurt zijn de christenen ook weer verdeeld. Een illustratie daarvan is de grafkerk. In dit ene kerkgebouw huizen vijf kerkgenootschappen!

Het is nu vrede, maar voor hoelang!
Er hoeft maar weinig te gebeuren of de stad staat in vuur en vlam. En niet alleen de stad. Conflicten in en rondom deze stad, gaan aan de hele wereld niet voorbij.

Ik ben naar de ammunitieheuvel gegaan. De heuvel, waarom in 1967 hard gevochten is. Je kunt er de loopgraven van de Jordaniërs nog vinden. In die loopgraven heb ik de bijbel gelezen . Het was een gedeelte uit de profeet Zacharia. Juist die profeet heeft veel over de toekomst van Jeruzalem geschreven. En dat liegt er niet om. De definitieve vrede van Jeruzalem is nog lang niet aangebroken.

De profeet zegt, dat Jeruzalem een lastige steen is waaraan de volkeren zich zullen vertillen en verwonden.

Kijk en luister naar een programma vanuit voormalig oorlogsgebied. En lees met ons mee de oude profetieën over deze wereldberoemde stad.

Bijbelgedeelten: Zacharia 12:1-3 en 14:2-3.

----------------------------------------

Nederland Zingt op Zondag 9 augustus 2009

Ds. Arie van der Veer gaat met journalist Alfred Muller naar het dorp Ein Kerem, in het bergland van Judea. Ds. Arie gaat op zoek naar de boodschap van dit dorp, die verscholen zit in de naam van Johannes de Doper: God is genadig.

Ds. Arie van der Veer over deze uitzending:

Ik ontmoette de professor in een wegrestaurant in Jordanië. Hoe het gesprek er op kwam, weet ik niet eens meer. Maar we raakten in gesprek over zijn werk. Het bleek dat hij de leiding had gehad over de opgravingen in Betanië.

In de evangeliën kom je twee plaatsen tegen die Betanië heetten. De ene plaats ligt in Israël en de andere in het Over- Jordaanse land. In Betanië dat dicht bij Jeruzalem ligt, woonden Lazarus en zijn twee zussen. De naam van de plaats herinnert er nog altijd aan. Ik kan het niet in het Arabisch schrijven, maar het klinkt als Al Lazarya. In het andere Betanië doopte Johannes de Doper.

Het evangelie van Johannes vertelt dat twee keer. Om één te noemen: ‘Ik doop met water,’ antwoordde Johannes. ‘Maar in uw midden is iemand die u niet kent, hij die na mij komt – ik ben het niet eens waard om de riemen van zijn sandalen los te maken.’ Dit gebeurde in Betanië, aan de overkant van de Jordaan, waar Johannes doopte', 
Johannes 1: 26-28.

De professor heeft daar interessante vondsten gedaan. Vondsten die bevestigen dat daar inderdaad het bijbelse Betanië lag. Maar voor mij was het meest interessante wat hij vertelde van de locatie dit: het blijkt de laagste plaats op aarde te zijn. Johannes doopte op de laagste plaats op aarde. Daar doopte Hij ook Jezus: op de laagste plaats... Daar zit een diepe boodschap in!

Zondag kunt u meer horen over het werk van Johannes de Doper. We brachten een bezoek aan zijn geboorteplaats Ein Kerem.

Bijbeltekst: Lucas 1:58-63.

----------------------------------------

Nederland Zingt op Zondag 16 augustus 2009

Alfred Muller is journalist in Jeruzalem. Hij bezoekt met ds. Arie van der Veer de Graftuin, de plek waar volgens de overlevering Jezus door Jozef van Arimatea begraven is. Ze praten over de opstanding van Jezus en de betekenis daarvan voor ons leven.

Ds. Arie van der Veer over deze uitzending:

Elke dag komen er honderden christenen. De Joodse gidsen hebben er niets mee. Maar christenen des te meer. 'Voor mij', zei iemand tegen mij, 'is de graftuin juist alles'.

In de graftuin in Jeruzalem kun je twee heel bijzondere plekken bezoeken. Allereerst de plek, die als Golgotha, schedelplaats, in de bijbel bekend staat. De heuvel, waar het kruis van Jezus stond. Onderaan de heuvel, waar het volk stond te kijken naar de gekruisigden, staan vandaag aan de dag autobussen geparkeerd. De heuvel, en daarom voor mij ook het kruis, staan nu midden in de wereld van elke dag. Overigens, de wereld buiten de oude stad en ook nu buiten de poorten van Jeruzalem.

Golgotha kun je zien vanuit de graftuin. Het graf zelf bevindt zich er midden in, onderaan de voet van de heuvel Golgotha. Of nu dit graf hét graf is, weet ik niet, 
maar het moet wel zo'n graf geweest zijn. Het is in een rots uitgehouwen. Het graf bestaat uit twee kamers. Voor het graf loopt een lange geul. Ooit kon daarin de enorme steen worden geplaatst. De steen, die overigens alleen met man en macht kon worden verplaatst.

Op de houten deur van het graf in de graftuin staat te lezen: 'He is risen. He is not here'. Het is een gedenkwaardige plek. Een prachtige plaats om met elkaar te overdenken dat Jezus is gekruisigd, gestorven en begraven, maar vooral ook dat Hij is opgestaan.
Elke keer als ik de graftuin bezoek, valt het mij op hoe de mensen onder de indruk zijn. Sommige hebben echt behoefte om zich even terug te trekken...

Waarom is deze graftuin zo bijzonder? Omdat hij zo gewoon is. Er staat geen enorme kerk. Er hangen geen walmende wierooklampen, Het graf van Jezus is de een 'gewoon' graf. Weliswaar een Oosters graf in een prachtige tuin. Maar het is een gewoon graf gebleven. Daarom is hij zo echt.

Kijk mee naar een samenkomst van een heleboel Nederlanders. Voor hen was dit bezoek een hoogtepunt van hun reis naar Israël.. Nogmaals, omdat het zo gewoon is.

Bijbelgedeelte: 2 Timoteüs 2:8-9.

----------------------------------------

Nederland Zingt op Zondag 23 augustus 2009

Ds. Arie van der Veer is op bezoek bij rabbijn David Brodman in Israël. Vlakbij Tel Aviv heeft Brodman een 'Centrum voor joodse studies'. De rabbijn leidt ds. Arie van der Veer rond en geeft hem een kijkje in zijn synagoge.

Ds Arie van der Veer over deze uitzending:

Toen ik de hal binnenkwam, kreeg ik het gevoel bij een jaarvergadering van de SGP beland te zijn. U weet hoe de kleur zwart daar is. Volgens mij had mijn grootvader maar één pak. Het bestond uit een zwart jasje en een streepjesbroek. Mijn opa was ouderling, voor 'eeuwig' ouderling. Hij is ook begraven in zijn zwarte pak.

En zwart pak is ook in het Joodse geloof een symbool. Maar daar gaat het nog verder. Ook jonge mannen lopen in het zwart. En, wat ook belangrijk is, altijd met hoed. 
En het zijn dure producten. Zulke pakken koop je niet bij C&A. De hoeden zijn kostbaar.
Wel 1000 euro vertelde een jonge rabbijn mij trots.

Ik bezocht met mijn vriend, rabbijn David Brodman, een jeshiva. Hij vond het leuk om het mij te laten zien. Zelf had hij er ook gestudeerd. Het was ook indrukwekkend. 
Want toen we vanuit de hal de trappen opgingen, kwamen we terecht in een enorme 'kerkzaal', een soort Bovenkerk uit Kampen. En overal zaten jonge mannen. Het was heel warm. De jassen waren uit. Zwart wit waren de kleuren van een alsmaar bewegende en pratende mensenmassa. Het waren er nogal wat: honderden jonge mannen.Kenmerkend voor alle jonge mannen in deze Joods jeshiva was, dat ze allemaal ongetrouwd waren.

David Brodman legde me uit dat al deze jonge mannen daar elke dag zijn om zich te verdiepen in de betekenis van de Torah. Ze doen dat twee aan twee. Op een beetje slaap na: dag en nacht.

Het zijn geen alledaagse beelden die we zondag vertonen. U krijgt unieke beelden te zien, Niet iedereen wandelt zomaar een jeshiva binnen.. Wij voerden leerzame gesprekken. David was even terug op de school waar ook hij vroeger geleerd had.

En ik leerde mee... overigens zonder zwart pak!

Bijbelgedeelte: Psalm 78: 1-4.