Omschrijving

Nederland Zingt op Zondag 21 september 2008

Meditatie

Zou je dat wel doen, zei de dominee. Is er geen lied dat meer geschikt is voor jullie trouwdienst?
Lydia en Leonard zetten toch door. Juist dit lied wilden ze heel graag zingen.

Ik bouw op U

Lydia had altijd in de zending willen gaan. Uiteindelijk kwamen zij en haar man niet in een ver, vreemd land terecht, maar werd zij zendelinge in haar eigen dorp ’t Harde.

Ze werken op de Schuilplaats. Al 35 jaar lang vinden daar jonge mensen een veilige plek. Lydia is één van de helpers. Officieel is haar functie procesbegeleider. Zendelinge heet ze niet, maar ze is het wel. Ze loopt niet in de rimboe met een kaki uniform met een hoed van stro, maar maakt ’s morgens de kapel schoon en de creatieve ruimte. Ze heeft kaasmaken geleerd. Maar in de kaasmakerij was en is een goed gesprek met de gast net zo belangrijk als de kaas.

Lydia is een moderne zendelinge.
Ze geeft het evangelie stem, handen en voeten in haar eigen dorp. Zij en haar man leven ook van het evangelie. Elke maand is het weer een verrassing met hoeveel en door wie in hun bestaan wordt voorzien.

De dag, dat ik haar bezocht was er ’s nachts een wonder gebeurd. Die nacht had een onbekend iemand een enveloppe door de brievenbus gegooid. Een enveloppe met een groot bedrag. Zoveel briefjes bij elkaar, hadden zij lang niet gezien.

Ik bouw op U.

In de afgelopen jaren heeft God op vele manieren bewezen, dat wie op Hem bouwt niet beschaamd uitkomt. Soms was het heel moeilijk. Bijvoorbeeld, toen zij eierstok-kanker kreeg. Maar God hoorde hun gebeden. De tranen rolden over haar wangen toen zij voor het eerst weer in de kerk kwam. Want wat zong de gemeente?

Ik bouw op U.

Kijk en luister naar haar verhaal.

Bijbeltekst: Deuteronomium 8:2-6

----------------------------------------

Nederland Zingt op Zondag 28 september 2008

Meditatie

Er zijn in Nederland duizenden mensen die aan hyperacusis lijden. Het woord zullen ze allemaal niet kennen, maar de verschijnselen wel.

Ze horen te veel. Ze lijden dagelijks aan het vele geluid in onze lawaaiige maatschappij. Nergens is het stil. In supermarkten staat (voor de gezelligheid..) heel de dag de muziek aan. Op bruiloften kun je niet normaal met elkaar praten. In televisieprogramma’s kan gesproken woord niet zonder muziek. In de kerk dreunt het orgel.

Mensen die deze aandoening niet hebben kunnen onbewust het vele geluid filteren. Maar het leven van iemand met hyperacusis is te vergelijken met iemand die constant verblijft op een bouwplaats waar de hele dag een heimachine staat te stampen en de radio’s keihard aanstaan...

Je voelt je onbegrepen. Het put je lichamelijk uit. Het kan je zelfs je baan kosten. Dat ondervond tenminste Wijke van der Kooij. Ze was maatschappelijk werkster. Ze moest haar baan opzeggen. Het voortdurende geluid werd haar teveel.

Hoe kun je dan leven in een wereld waarin het nooit stil is? In dit programma praten we met Wijke. Ze vertelt ons van de zware weg die ze moest gaan. De lessen die zij leerde. Ze is een bevlogen vrouw. Een vrouw met een missie. Een apostel van de stilte.

Kijk en luister. Juist bij dit programma vinden vele mensen, volgens Wijke, rust en stilte. Ze regelen immers zelf het geluid. Lezen de tekst mee met teletekstpagina 888. God spreekt dan tot hun hart. Juist Hij gaat vaak Zijn stille gang...!

Bijbeltekst: 1 Koningen 19 : 9 -13

----------------------------------------

Nederland Zingt op Zondag 5 oktober 2008

Meditatie

Haar leven op CuraÇao was heel erg moeilijk. Hoe moet een jonge vrouw met zes kleine kinderen met een man, die hen allen verwaarloosde, zich staande houden?!

Een buurvouw gaf haar een Spaanse bijbel. ‘Ga daar maar eens uit lezen’. Maar waar moet je beginnen als je de bijbel niet kent? Bladerend in de bijbel zag ze dat één van de boeken Klaagliederen heette. Paste dat niet bij haar situatie? De inhoud van dat bijbelboek sprak haar echter niet aan. Maar ze bleef zoeken. Toen viel haar bijbel open bij psalm 91:

‘Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten
die zal overnachten in de schaduw van de Almachtige’

Dat raakte haar: Schuilen bij God in de nacht van haar leven. Ze besloot het letterlijk in praktijk te brengen. Elke avond las zij deze psalm. En na hem gelezen te hebben, legde zij gedurende de nacht de opengeslagen bijbel voor de deur van haar huisje.

Het is nog altijd te zien. De bijbel, die zij zorgvuldig heeft bewaard, is op die bladzijden vergeeld en vol met vlekken.

Uiteindelijk kwam zij in Nederland terecht. Ze stond er nu helemaal alleen voor. Met zes kinderen tussen de elf en de zestien jaar. Het werden er zelfs negen. Haar zuster, die niet voor haar kinderen kon zorgen, bracht haar drie kinderen ook. Nee zeggen was er niet bij. Overdag werkte zij. ’s Avonds werd er gestudeerd.

De kinderen zijn nu wat groter. Inmiddels heeft Imelda een lieve Nederlandse man gevonden. Maar psalm 91 wordt nog steeds gelezen. En elke vrijdag komen alle kinderen naar huis om samen met moeder en hun nieuwe vader te bidden.

Maar.... Imelda en Peter, haar man doen meer. Nu de zorg voor hun kinderen minder zwaar is geworden, zetten zij zich in voor andere kansarme mensen. En zij doen dat op een heel bijzondere manier.

Kijk naar het verhaal van Peter en Imelda en hun boot de Ruach.

Bijbeltekst: Psalm 91:15