Omschrijving

Nederland Zingt in de Zomer, 29 augustus 2010

In deze laatste zomeraflevering bezoeken ds. Gert Hutten en Fons Boink het Huis van St. Jacob in hartje Utrecht.

In deze laatste zomeraflevering is ds. Gert Hutten voor de derde keer bij Fons Boink. Fons neemt ds. Hutten mee naar het Huis van St. Jacob, het informatiecentrum in hartje Utrecht waar toekomstige pelgrims op weg worden geholpen.

Fons is hier vrijwilliger, wijst mede de weg en kan de gids zijn. Tot slot beklimmen zij de toren van de Jacobikerk in Utrecht, vanwaar ze de pelgrimsroute in de verte zien verdwijnen, richting Santiago de Compostela.

Ds. Gert Hutten verder de meditatie afgewisseld met koor- en samenzang.

----------------------------------------

Nederland Zingt op Zondag 5 september 2010

In 1998 wordt bij Siemon Krol kanker ontdekt. Er volgt een zware tijd van onzekerheid, operaties en bestralingen, maar Siemon herstelt en zoekt naar de missie die God voor hem heeft.

Ds. Van der Veer schrijft:

Met duizenden op de Alpe d'Huez vechten tegen kanker. Er doen inmiddels duizenden fietsers mee. De fietstocht op de Alpe Duez is een jaarlijkse traditie geworden. 
Mensen, die kanker hebben gehad, maar ook hun familieleden fietsen miljoenen euro’s bij elkaar ten bate van de kankerbestrijding. Het is een evenement geworden. Lief maar vooral leed wordt gedeeld.

Eén van die fietsers is Siemon Krol. Ook hij had kanker. Gelukkig genas hij. Maar hij is de ziekte niet vergeten. Hoeveel mensen lijden in deze wereld aan kanker. Het is een van de meest gevreesde ziektes. Het was dit jaar voor Siemon lichamelijk en geestelijk een emotionele tocht. Hij had gehoopt deze beroemde berg zes keer in vijftien uur te kunnen beklimmen en af te dalen. Maar bij de vierde afdaling kwam hij ten val.

Uiteraard is de opbrengst van deze super sponsortocht een heel belangrijk doel. Maar het is niet het enige doel. De deelnemers willen ook een boodschap uitdragen. Een boodschap aan al die mensen in de wereld die lijden aan kanker, of - en dat zijn er ook veel- die bang zijn ooit kanker te zullen krijgen: Kanker is een verschrikkelijke ziekte. Maar gelukkig zijn er steeds meer mogelijkheden om hiervan te kunnen genezen. Kanker betekent gelukkig niet meer dat je nog maar een aantal weken te leven hebt. Het is en blijft een gevecht, maar lang niet meer een hopeloos gevecht.

Siemon denkt tijdens deze fietstocht altijd terug aan zijn eigen ziekte, maar ook aan anderen, die deze ziekte hebben (gehad). De fiets van Siemon heeft geen bagagedrager. Toch draagt hij al fietsend de namen van veel vrienden met zich mee. Als u meer wilt weten van deze jaarlijkse tocht en hoe dat door een van de deelnemers wordt beleefd, kijk en luister dan naar deze uitzending over Siemon Krol en zijn gevecht tegen de kanker.

----------------------------------------

Nederland Zingt op Zondag 12 september 2010

Edwin van der Horst is dierenverzorger op 'de Klinkboerderij'. Deze boerderij is een onderdeel van zorgcentrum 's Heeren Loo in Ermelo, waar mensen wonen met een verstandelijke beperking.

Ds. Van der Veer schrijft:

Een plek van leven

De trein rijdt er dagelijks aan voorbij. Snelle autowegen zijn niet op het terrein te vinden. Je kunt er heerlijk fietsen. Stoepen kennen de binnenwegen niet. Overal is groen. En de mensen die je op straat tegenkomt, groeten je hartelijk.

's Heeren Loo is een dorp op zichzelf. Er staat een kerk. Oude, statige herenhuizen wisselen af met nieuwe panden. Ook is er een supermarkt. Een dorp midden in de bossen. Al meer dan honderd jaar wonen er jonge en oude mensen met een verstandelijke handicap.

Wij maakten een programma op de zorgboerderij, die 's Heeren Loo sinds een aantal jaren kent. Er werken mensen, die op 's Heeren Loo wonen, maar ook zijn er anderen, die elke dag met een bus of een auto worden gebracht.

Eén van hen is Edwin van der Horst. Zelf woont hij in Nijkerk. Maar het werk op de zorgboerderij is zijn baan. Hij moet zorgen voor de herten en het hertenkamp. Edwin schreef mij een brief. Hij nodigde mij uit om te komen filmen.

We zijn er met onze ploeg geweest. Het was half juni. Op de hele boerderij was er nieuw leven. Bijna alle dieren werden vergezeld van grote groepen jongen. Kleine eendjes, jonge pauwen, ganzen die in lange rij achter elkaar zwommen en nog veel meer. Het liep allemaal door en langs elkaar. Ik zag hoe voorzichtig een jonge koe kuikens die tussen haar poten liepen voorzichtig maar haar snuit op zij duwde.

'De Klinkboerderij', een klein paradijsje, een oase van rust in een drukke wereld. Een plek waar liefde en aandacht voor elk mens is, wie en hoe hij ook is. Geen wonder, dat steeds meer bezoekers, ouders en grootouders met kleine kinderen de weg naar deze zorgboerderij vinden. Hier ben je voor elkaar gelijk. Mens en dier leven naast en met elkaar. Een plek van leven.

Kijk en luister.