Omschrijving

Ik kan aan niks anders meer denken dan aan mijn pleegbroer. Zou hij grappig zijn? Hoe zou zijn stem klinken? Zou hij veel praten of juist weinig? ‘Geen idee,’ zegt mijn vader. ‘We zullen het allemaal wel zien.’ Diede kijkt uit naar de dag dat haar pleegbroer komt. Eindelijk is ze geen enig kind meer! Ze hoopt dat hij wil komen kijken bij al haar basketbalwedstrijden en is vastbesloten ervoor te zorgen dat hij het fijn vindt om bij hen te wonen. Maar als haar nieuwe broer er eenmaal is, wordt haar geduld behoorlijk op de proef gesteld…